Parafia pw. Świętego Wojciecha

DZIĘKUJĘ, ŻE JESTEŚCIE MOJĄ NADZIEJĄ

Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi

1 stycznia 2025 roku

I CZYTANIE: Lb 6,22-27. II CZYTANIE: Ga 4,4-7. EWANGELIA: Łk 2,16-21.

Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane. Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.

Jeśli czytasz ten tekst, najprawdopodobniej należysz do bogatszej połowy ludzkości...

MAŁŻEŃSKIE DIAGNOZY I RECEPTY NA SZCZĘŚCIE

Uroczystość Świętej Rodziny – Jezusa, Maryi i Józefa

29 grudnia 2024 roku

I CZYTANIE: 1 Sm 1, 20-22. 24-28. II CZYTANIE: 1 J 3, 1-2. 21-24. EWANGELIA: Łk 2, 41-52.

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania...

OPOWIEŚĆ O ŻYCIU, ŚMIERCI I MIŁOŚCI

Narodzenie Pańskie

25 grudnia 2024 roku

W jednej z kaplic monachijskiej katedry znajduje się obraz pt. „Pokłon pasterzy”. Pewien drobiazg jest w nim szczególnie zastanawiający. Otóż przy nogach jednego z pasterzy leży mały baranek ze spętanymi nogami. Zupełnie jak w polskiej kolędzie „Nowy rok bieży”, w której śpiewamy „leży Dzieciątko jako jagniątko”. Nowonarodzony Chrystus, dzisiaj spoczywający w żłobie jest przecież tym Barankiem Bożym, który trzydzieści trzy lata później zostanie złożony w ofierze krzyża. „Idę na świat, by spełnić wolę Twoją, Ojcze; stępuję do żłóbka, z żłóbka wstąpię na krzyż, z krzyża na ołtarz, z ołtarza do dusz, by tylko Imię Twoje uwielbić, a dusze ludzkie uświęcić” – pisał św. Józef Sebastian Pelczar. Nie da się myśleć o Narodzeniu Pańskim (a może i każdym narodzeniu) bez spojrzenia ku śmierci...

ŚWIĘTO NADZIEI

Wigilia uroczystości Narodzenia Pańskiego

24 grudnia 2024 roku

„Nadziei blask aż po nieba kres

Wigilii czas, płonie światłem świec.

Poprzez ciszy mgłę z dala słychać śpiew

Dziś wszystkim z nas

Bóg narodził się”*.

Bóg staje się jednym z nas. Jest Emmanuelem – Bogiem z nami. Rodzi się w beznadziejnych okolicznościach, które przecież wszyscy doskonale znamy. A jednak w tej wszechogarniającej beznadziei, Jego narodzenie – tak samo, jak wtedy, tak i dzisiaj – staje się źródłem nadziei, która rozświetla spowite niekiedy ciemnymi chmurami niebo naszego życia.

„Życzenia szept mknie ku gwiazdom wprost

O dobry sen, o spokojny los

Teraz każda myśl

Jasna jest jak śnieg

Dziś wszystkim z nas

Bóg narodził się”.

„Narodził się, by potem na długo zniknąć” – napisze ks. Adam Boniecki...